Promotie onderzoek

New medicines are evaluated by registration authorities in order to assess their benefit-risk-balance. However, not every new medicine has to have an added therapeutic value compared to already available medicines. The real clinical relevance of new medicine is therefore sometimes unclear. In this research project, we want to investigate the views of healthcare professionals (HCPs) on clinical relevance of new medicines in primary care. We will discuss healthcare professionals’ views on clinical relevance of new COPD and T2DM medicines and also describe the reasons for prescribing new medicines, which is often not in line with guideline recommendations. Finally, we want to investigate how healthcare professionals assess the clinical relevance of medicines that obtained market access in the last years, and to investigate which pharmaceutical gaps (in other words: which diseases cannot be properly treated and would demand new therapies) HCPs identify in their daily practice. 

Een geneesmiddel wat al tientallen jaren wordt gemaakt willen we registreren. Welke onderzoeken moeten we nog uitvoeren, welke onderzoeken zijn overbodig als het al zolang klinisch wordt gebruikt. En wat kunnen we hieruit leren voor apotheekbereidingen in het algemeen en voor apotheekbereidingen die we beter willen beschermen door ze te registreren?

Dit proefschrift belicht de groeiende complexiteit van geneesmiddelbeoordelingen voor vergoeding, met name bij gepersonaliseerde geneesmiddelen. Als apothekers zouden we een (pro)actieve rol kunnen spelen in het begrijpen van de unieke uitdagingen bij de beoordeling van deze geneesmiddelen en bij het verzamelen van relevante klinische gegevens. Het gebruik van real-world data (RWD) wordt steeds belangrijker in de beoordelingen van geneesmiddelen, dus specialistische kennis is nodig voor het vastleggen, analyseren en interpreteren van informatie die de effectiviteit en kosteneffectiviteit van geneesmiddelen ondersteunt. Daarnaast belichte dit proefschrift de complexe dynamiek tussen geneesmiddelreguleerders, vergoedingsautoriteiten en klinische richtlijnontwikkelaars. De apotheker zou zeer geschikt zijn om de rol van bruggenbouwers tussen de verschillende partijen op zich te nemen. Daarnaast is het belangrijk om de samenwerking en consensusvorming tussen diverse belanghebbenden te faciliteren door het beter afstemmen van de processen en communicatie tussen deze partijen.