Het doel is het effect van farmacokinetische boosting op de farmacokinetiek, effectiviteit en toxiciteit van behandeling met olaparib te onderzoeken.
Effect van medicatiereviews en ontslagbegeleiding door multidisciplinair team op heropnames bij hoog-risico ouderen.
Onderzoek gaat over de PK/PD van antibiotica in kritisch zieke patiënten.
Het ontwikkelen van een clinical rule voor het toepassen van de STOPP/START criteria versie 3, geïntegreerd in het ziekenhuis informatie systeem. De STOPP/START criteria zijn een set expliciete criteria die worden gebruikt voor de identificatie van mogelijk ongeschikte medicatie (STOPP criteria) en ontbrekende medicatie (START criteria). De STOPP/START criteria zijn sinds de publicatie van die eerste versie in 2008 erg in omvang gegroeid (190 criteria in versie 3 vs 87 criteria in versie 1) en daarom is het lastig om de criteria toe te passen voor bijvoorbeeld een beoordeling.
Het onderwerp betreft genetisch onderzoek naar seksuele dysfunctie bij mannen. In het specifiek: levenslang bestaande premature ejaculatie (LPE). Deze aandoening reageert slecht op bijvoorbeeld psychotherapie, in tegenstelling tot andere seksuele stoornissen. LPE kan succesvol worden behandeld met SSRI’s zoals paroxetine. Er wordt gedacht dat LPE een genetische oorzaak kan hebben waarbij meerdere polymorfisme in neurotransmittersystemen tot de klachten leiden. In dit promotietraject wordt onderzocht of deze genen geïdentificeerd kunnen worden. De resultaten kunnen uiteindelijk leiden tot een succesvollere behandeling van seksuele klachten bij deze subgroep, maar mogelijk ook bij behandeling van depressie in andere groepen.
Door de groeiende en vergrijzende wereldbevolking neemt het aantal patiënten met polyfarmacie en complexe farmacotherapie toe en daarmee ook de kans op bijwerkingen. Wanneer deze bijwerkingen niet adequaat herkend worden als bijwerkingen, maar worden gezien als nieuwe klachten van de patiënt en behandeld worden met extra geneesmiddelen, spreekt men van een voorschrijfcascade. Deze voorschrijfcascades zijn op hun beurt geassocieerd met negatieve uitkomsten, zoals reductie van de levenskwaliteit, ziekenhuisopnames en additionele kosten. Hoewel er in de literatuur verschillende voorschrijfcascades en concepten voor de herkenning en aanpak ervan worden beschreven, is er tot op heden weinig bekend over de meest geschikte manier van het voorkomen, herkennen en aanpakken van voorschrijfcascades. Dit onderzoek richt zich daarom op het ontwikkelen van evidence-based en effectieve strategieën voor zorgverleners om voorschrijfcascades in de praktijk beter te voorkomen, herkennen en aan te pakken