‘Soms is het een kwestie van er gewoon zijn’

“Ik merk dat de apotheker een onbekende zorgverlener is, zowel bij patiënten als huisartsen en andere specialisten. Veel mensen weten niet zo goed wat we voor ze kunnen betekenen. Het is eigenlijk gek dat patiënten over bijwerkingen hun huisarts gaan bellen. Er ligt echt nog wel een taak voor ons, om die omslag te gaan maken. Als de patiënt niet weet dat je voor vragen over bijwerkingen naar je apotheker kan, gaat dat nooit gebeuren!”

Zichtbaar zijn als zorgverlener is meer dan alleen vaker aan de balie staan. “Dat is echt niet de enige manier,” zegt Vriezen. “Als een assistent jou een vraag komt stellen, loop dan mee naar voren in plaats van in je kantoor te blijven. En vertel de patiënt wat je gaat doen, zodat hij ook weet wat er gebeurt.” Zelf schrijft Vriezen condoleancekaartjes naar familie van overleden patiënten, waarmee ze is begonnen toen een dierbare patiënt overleed. “Dat wordt zo erg gewaardeerd.”

Het zijn dat soort kleine dingetjes, merkt Vriezen op. Het is daarbij belangrijk om het team erbij te betrekken. “Om aan de patiënt te kunnen laten zien wat de apotheek eigenlijk is, moet je een goed gesprek kunnen voeren. Daar ben ik mee bezig geweest met mijn team. Uit onze werkoverleggen bleek dat de spreekkamer toch best eng kan zijn. Assistenten hebben het idee dat ze in de spreekkamer álles moeten weten. We hebben geprobeerd die drempel te verlagen. Het was zo simpel als Apotheek.nl-teksten openzetten als een soort spiekbriefje. We hebben toen afgesproken om te beginnen met één keer per week naar de spreekkamer te gaan. Dat zijn eigenlijk altijd hele leuke gesprekken, maar daar moesten we wel even actief met z’n allen mee bezig zijn.”

Dat is misschien ook waar het begint, zegt Vriezen, dat je bedenkt voor jezelf wat je belangrijk vindt en waar je werkplezier uit haalt. Hoe je zichtbaar wilt zijn, hangt dus samen met wat voor apotheker je wil zijn. “Het helpt om na te denken over waar je over vijf jaar zou willen zijn, en dat je vervolgens ook iets gaat doen, zodat je de apotheker kan zijn die je wil zijn. En ik wil een zorgapotheker zijn.” De realiteit is dat Vriezen niet elke dag aan dat doel kan werken, onder andere door personeelstekort, maar de apotheker probeert wel actief tijd te maken voor de zorgrol die ze graag wil vervullen.

Om die zorgrol steeds meer te kunnen vervullen is het ook belangrijk zichtbaar te zijn richting andere zorgverleners in de regio. Vriezen is lid van de communicatiecommissie van haar regionale coöperatie Coöperatieve Apothekersvereniging West-Friesland (CAWF). “Apothekers worden vaak vergeten in de uitnodigingen. Dus we nodigen onszelf maar gewoon uit af en toe. Het is vaak een kwestie van er maar gewoon zijn en je hand opsteken: hallo, ik doe ook mee! Dat helpt wel, als je laat blijken dat je er bent.”

Vriezen pleit ervoor om binnen een coöperatie echt een item te maken van communicatie. “Dan kun je het een beetje verdelen en hoef je het niet helemaal alleen te doen.” Dat heeft de CAWF heel erg geholpen en hen ook naamsbekendheid in de regio gegeven. En als je het leuk vindt om iets met zichtbaarheid te doen, dan moet je dat vooral ook kenbaar maken in je regio, geeft Vriezen aan. “Andere mensen gaan jou dan helpen om zichtbaarder te worden.”

De aandacht voor zichtbaarheid en de zorgverlenersrol lijkt zijn vruchten af te werpen in de apotheek van Vriezen. Zo merkt de Hoornse apotheker dat huisartsen steeds vaker mensen doorverwijzen met medicatievragen. “Het kost wel tijd om die band met je huisarts op te bouwen, maar het is superleuk. Vaak zijn dat de ingewikkelde vragen, waarvoor je echt je kennis kan inzetten.”

Het valt Vriezen ook op dat sommige patiënten eerst naar haar toe komen voordat ze naar een specialist gaan, om met haar op een rijtje te zetten wat ze eigenlijk aan de specialist moeten vragen. “Dat vertrouwen vind ik echt fantastisch.” Daarnaast ontvangt de apotheek rondom de feestdagen attenties, waarvan een aantal bedankjes echt over zorg gaan. “Dat mensen zeggen: ik wil je bedanken voor de goede zorgen, want daar haal ik heel veel kracht uit. Dan heeft het dus effect dat wij meer aandacht aan zorg proberen te geven.”