Vroeg ingrijpen met RAAS-remmers bij diabeten vertraagt achteruitgang nierfunctie

Wanneer bij patiënten met diabetes mellitus type 2 (DM2) in een vroeg stadium wordt gestart met remming van het renine-angiotensine-aldosteronsysteem (RAAS), kan de progressie van nierfalen worden vertraagd. Dat blijkt uit onderzoek van Schievink en collega’s.

Het effect van RAAS-remming op ernstig nierfalen is lastig te onderzoeken in een klinische studie omdat het tientallen jaren kan duren voordat blijvende nierinsufficiëntie optreedt. Daarom hebben de onderzoekers de uitkomsten gebruikt van vier klinische studies (BENEDICT, IRMA-2, RENAAL en IDNT) waarin de effecten van RAAS-remming (ACE-remmer of angiotensinereceptorblokker) onderzocht zijn op nierfunctie-gerelateerde uitkomsten zoals micro- of macroalbuminurie. Door een model te bouwen en te valideren konden de effecten van RAAS-remming worden onderzocht.

Voor patiënten zonder RAAS-remmer in vroege, matig gevorderde of vergevorderde stadia van de ziekte, was de mediane tijd tot blijvende nierinsufficiëntie respectievelijk 21,4, 10,8 en 4,7 jaar. Bij patiënten die een RAAS-remmer kregen werd deze tijd verlengd met respectievelijk 4,2, 3,6 en 1,4 jaar. Het verschil in jaren voordat blijvende nierinsufficiëntie optreedt is groter naarmate de patiënt jonger is. Dit is vooral relevant om de incidentie van DM2 bij jonge mensen toeneemt.