Farmacokinetiek van gemalen elvitegravir in combinatie met sondevoeding

Voor patiënten met slikproblemen of ernstig zieke patiënten kan het slikken van hele tabletten problematisch zijn. Het malen van tabletten kan uitkomst bieden maar kan, afhankelijk van de biofarmaceutische eigenschappen, de farmacokinetiek van het product veranderen. Daardoor kan de blootstelling aan het geneesmiddel ook veranderen en daarmee dus de veiligheid en effectiviteit van de beoogde therapie.

Elvitegravir is een hiv-1-integraseremmer die verkrijgbaar is in een vaste samenstelling met cobicistat, tenofovir disoproxilfumaraat en emtricitabine (Stribild). Over de interacties van elvitegravir met bepaalde voedingsbestanddelen zoals eiwitrijke dranken is het nodige bekend, maar over de invloed van vermaling en combinatie met sondevoeding op de farmacokinetiek is onvoldoende kennis. Jongbloed-de Hoon en collega’s onderzochten dit bij 24 gezonde vrijwilligers in een open-label, single-dose, gerandomiseerd, cross-over-onderzoek.

De vrijwilligers kregen ongemalen Stribild met ontbijt (referentie), gemalen Stribild met ontbijt of gemalen Stribild met sondevoeding. Elke vrijwilliger kreeg elk type behandeling in een willekeurige volgorde, waarbij in totaal zes volgordes mogelijk waren. Tussen de verschillende typen behandeling zat telkens een week.

Gemalen Stribild met sondevoeding bleek volkomen bio-equivalent met de referentiebehandeling. Gemalen Stribild met ontbijt was bio-equivalent met de referentiebehandeling voor de area under the curve, maar niet voor de C_max. Dit verschil wordt echter als niet klinisch relevant bestempeld. De auteurs concluderen dat er geen bezwaar is tegen het gebruik van gemalen Stribild.