Het glas van farmacogenetica is eerder half vol dan half leeg

In de farmacogenetica wordt genetica gebruikt om geneesmiddelen effectiever in te zetten. Door bijvoorbeeld de genotypering van CYP2C19 kan een betere voorspelling worden gedaan over de kinetiek van geneesmiddelen. Het vakgebied is de laatste jaren hard in beweging. Ondanks alle ontwikkelingen is niet altijd iedereen even positief over de implementatie ervan in de praktijk. In een reactie op een publicatie over het gebruik van farmacogenetica in de praktijk stellen Van der Wouden en collega’s dat het glas eerder half vol dan half leeg is.

Van der Wouden c.s. merken op dat er verscheidene internationale initiatieven zijn waar farmacogenetica in de praktijk wordt getest en toegepast. De meeste van deze initiatieven, voornamelijk uit Amerika, kijken vooral naar de implementatie van genetische tests bij het gebruik van specifieke producten. In Europa is recent het project ‘the Ubiquitous Pharmacogenomics Consortium’ gestart, dat niet alleen kijkt naar de implementatie van farmacogenetica, maar ook naar de uiteindelijke impact ervan op uitkomsten. Hiervoor wordt een klinische studie opgestart met ongeveer 8000 patiënten in zeven landen. De studie is gebaseerd op 45 Nederlandse richtlijnen over de relatie tussen bepaalde geneesmiddelen en genetische variaties.

Volgens Van der Wouden c.s. is er al zeer veel informatie beschikbaar om farmacogenetica in de praktijk toe te passen, maar worden veel van de richtlijnen nog niet geïmplementeerd. Eén van de redenen is volgens de auteurs de onbekendheid met farmacogenetica en zijn mogelijkheden, omdat het zo’n nieuw vakgebied is. De auteurs hopen dat het project ‘the Ubiquitous Pharmacogenomics Consortium’ een eerste stap is om farmacogenetische tests en de voordelen hiervan beschikbaar te maken voor iedereen in Europa.